تقدیم به چشمهایی که در راه ماندند و دلهایی که آنها را راندند و اشکهایی که غرورشان شکست و عهدهایی که کسی آنها را نبست...
من غریبه ی دیروزم ،آشنای امروز و فراموش شده فردا. پس در آشنایی امروز می نگارم تا در فراموشی فردا یادم کنی....
آنگاه که ضربه های تیشه زندگی را بر ریشه آرزوهایت حس می کنی به خاطر بیاور که زیبایی شهابها از شکستن قلب ستارگان است....
اگر سهم من از اینهمه ستاره فقط سوسوی غریبی است غمی نیست. همین انتظار رسیدن شب برایم کافیست!!
هر موقع خواستی از کسی جدا بشی یادت نره بهترین راه اینه که بهش بگی برای همیشه خدانگهدار. شاید طرف مقابلت ناراحت بشه و قلبش بشکنه ولی بهتر از اینه که منتظر بمونه....
زیباترین گل با اولین باد پاییزی پرپر شد با وفاترین دوست به مرور زمان بی وفا شد این پر پر شدن از گل نیست از طبیعت است واین بی وفایی از دوست نیست از روزگار است!!
دیدی خون نا حق شمع، پروانه را امان نداد که شب را سحر کند....
سلام
خوبی
زیبا می نویسی ٫ یه جمله ات رو خیلی باهاش حال کردم تو بلاگ خودم گذاشتم٫البته بدون اجازه شما ٫ اخه مصف حال من بود بنویس ابجی گل که زندگی همین دو روزه ٫ بهم سر بزنی خوشحالم می کنی ....
آن روز با تو بودم
امروز بی توام
آن روز که با تو بودم
بی تو بودم
امروز که بی توام با توام
سلاااام
وبلاگ باحالی داری
یه شرم به من بزن.. خوشحال میشم
موفق باشی و به همه ی آرزوهات برسی
تابعد