گریه کردم گریه کردم اما دردم و نگفتم 

 تکیه دادم به غرورم تا دیگه از پا نیفتم 

 گریه کردم گریه کردم ..

 چه ترانه بی اثر بود مث مشت زدن به دیوار 

 اولین فصل شکستن آخرین خدا نگهدار   

 من به قله می رسیدم اگه هم ترانه بودی 

 صد تا سد و می شکستم اگه تو بهانه بودی 

 اگه هم ترانه بودی اگه تو بهانه بودی 

گریه کردم گریه کردم اما دردم و نگفتم.. 

 با تو فانوس ترانه یه چراغ شعله ور بود 

 لحظه ها چه عاشقانه قاصدک چه خوش خبر بود 

 کوچه ها بدون بن بست آسمون پر از ستاره 

 شبا گلخونهء خورشید واژه ها شعر دوباره 

 واژه ها شعر دوباره... 

 دست تکون دادن آخر توی اون کوچه خلوت 

 بغض بی وقفهء آواز گریه های بی نهایت.. 

 گریه کردم گریه کردم اما دردم و نگفتم..