باز با آن دیگری دیدم تو را

                                  جای اخم و قهر خندیدم تو را

باز گفتی اشتباهت دیده ام

                                  گفتمت باشد رفتنت انکار شد

باز این قصه ات تکرار شد

                                  با رقیبان رفتنت انکار شد

آنقدر کردی که دیگر قلب من

                                  از تو وازعشق تو بیزار شد

ذره ذره از پاکیت می کاستند

                                  آن رقیبان یک شبت می خواستند

شب به مهمان خانه ات مهمان شدند

                                  صبح اما از برت بر خواستند

آمدی گفتی پشیمانی دگر

                                  زین پس اما پاک میمانی دگر

چاره نیست گفتمت توبه بر گرگان

                                  گفتیم چون کوه ایمانی دگر

گفتمت باشد بخشیدم تو را

                                  اخم باز کردم و خندیدم تو را

زین حکایت ساعتی نگذشت تا

                                  باز با آن دیگری دیدم تو را