نبودی...

 شبام چه بی ستاره و روزام چه بی فروغه

 زمونه اینو یادم داده دوست دارم دروغه

 با قلب من بازی نکن حرفاتو باور ندارم

 از مستی خیری ندیدم میلی به ساغر ندارم

 میخوام که تنها بمونم مثل روزای بی کسی

 مثل قناری تو قفس بی یار و بی هم قفس

 اگه بگی که عشق می گم یعنی دروغ یعنی  شکست

 دیگه گذشت اون روزا که حرفات تو قلبم  مینشست

 دوست داشتنت هم دیدیم عاشقانه هاتم  شنیدیم

 بذار که راحتت کنم به اخر خط رسیدیم

 میخوام برم یه گوشه ای تو کنج خلوت خودم

 اگه خدا کمک کنه عشقتو از یاد ببرم

 لبهامو هم میزارم تا نگیره اهم دامنت

 چشمامو دلداری میدم عادت میشه ندیدنت

 شیرین ترین لیلی بودم واسه شبای بیستون

 فرهاد مجنون نبودی واسه من بی همزبون